6 Kasım 2009 Cuma

Bir Nostalji...

Susam sokağı ,yüzümde hep bir gülümseme oluşturan program.Bu gün googleden birşey aramak için sayfayı açınca gördüm ,susam sokağının 40. yılı olduğunu ve unutup ne arayacağımı daldım videoları izlemeye.Çocukluğum geldi gözümün önüne ne kadar çok izlerdim bu programı,o zamanlar anneannem bakıyordu bana arada kavga ederdik ben susam sokagını izlemek isterdim o yine yılların unutulmazlarından yalan rüzgarını:) sonunda karara bağlamıştık susam sokağının reklam arasında izleyecekti o kendi programını torun olmanın gücü buydu.:D savasmıstım susam sokağı için ve galip gelmiştim kendimce:D Anneannem hala bahseder bu olaydan.Boyunun da kısa olmasından dolayı o edidir ben büdü:)
Ah o minik kuşum ne sevinirdim ekranda gördügümde,o küfesine saklanan kırpığa ne demeli,hele hele kurabiye canavarı.Google a bir kez daha teşekkürler bu nostalji için.

Ah ah tekrar çocuk olsak tekar susam sokakları olsa,büyümek iztemesemde büyümeme neden olan zaman bazen senden nefret ediyorum.İçimizdeki çocugu hep korumak dileğiyle...


2 yorum:

stickman dedi ki...

kurabiye canavarının kurabiye yiyişini taklit ettim yıllarca, onun gibi kurabiye yemeyi çok seviyorum. hala da uygularım ara sıra, yalnız başımayken tabi :D bi de ediyle büdünün peluş oyuncağı vardı bende :) süper ikili ya :)

giz dedi ki...

evet stickman bende bayılırdım kendilerine:) peluş oyuncakları yoktu bende ama:D

Yorum Gönder